هر چیزی را جای ِ خود باید...

زانوهایت را بغل بگیر،

آن هم گوشه ی تاریک و خفقان آور یک چهاردیواری ِ بدون پنجره...

ادامه بده،

تا مرگ.

اما بیرون که آمدی زنده گی کن،

تا خود ِ مرگ...

#به_جا_نگاره

ز پریشانی ِ روزهای ِ خاکستری

بیشتر از آرامش در مواقع عصبانیت و پریشانی افکار احتیاج به کسی داری که بی توجه به رفتارت آرام باشد ُ دَم نزند...

پریشان_نگاره

خواب به وقت افکار ِ پریشان

اینکه هنوز زنده ام و کربن دی اکسید به هوا میدهم

هم میتواند جای شکر داشته باشد.

هم جای تاسف...

چیزی که اصلا مهم نیست این است که من در این لحظه راضی به زندگی ام یا راضی به مرگ...

باید بخوابم و اگر خواب نبینم جای شکرش باقی است.

#خواب_نگاره

#پریشان_نگاره

#طراحی_اجزای_ماشین_نگاره