مرگ همیشه زنده است...

آدم احساساتی نبوده ، نیستم و حتما نخواهم بود

امّا،

فکری هست که همیشه مرآ تا سر حد ِ مرگ نابود میکند،که انگار قلبم منقبض و منقبض تر میشود تا جایی که بوووم ،متلاشی گردد.

این فکر ، این یاد و خاطره ، این آرزو زمآنی به جان َم می افتد که با تمام وجود یک آغوش باز میخواهد،

نه از هر نوعی َش هآ،

از آن هایی که تا فاصله ی بسیار دوری هم عطر محبت َش به مشامت برسد،

از آن جور هایی که هر لحظه به یادت بیاید ،حس آرامش َش هم القا شود آنقدر آرامش است...

آغوشی که فقط برای گم شدن درونش آفریده شده،برای ثانیه ای،برای لحظه ای...

نمیدانید دلتنگی آدم را از پا در می آورد.

و وآی از حسرت...

وآی از حسرت ِ یک بار دیگر به آغوش کشیده شدن...

وآی از حسرت ِ دیدن یک لبخند ِ دوباره اَت...

وآی از من که هیچ وقت نتوانـــ ـ ـ ـ

"مرگ همیشه زنده است"

 و این با رفتن ِ تو،با مردن اَت،معنا یافت.

#مرگ_نگاره

#سرم_گرم_نوازش_های_اون_بود_که_خوابم_برد_و_کوچش_رو_ندیدم

#موسیقی_نگاره

#لالایی گوش کنید با صدای ِ زندوکیلی جانَم...